خاطرات
قبل از آنکه این مطلب را بخوانید بهتر است کمی درباره خودتان و چگونگی ابراز احساسات، علاقه و دوست داشتن دیگران به خصوص همسر یا خانواده خود فکرکنید.
شاید این نظر در برخی مواقع درست نباشد که خانمها شنوندگان خوبی هستند، خیلی راحتتر سر صحبت را باز و به راحتی با دیگران ارتباط بر قرار و در بیان یک مطلب احساسات واقعیشان را ابراز میکنند.
زنها از اینکه همسرانشان با آنها زیاد صحبت نمیکنند، احساساتشان را با آنها در میان نمی گذارند، در باره امیدها وآرزوهایشان، ترسها یا علایقشان زیاد حرف نمیزنند، احساس ناراحتی میکنند. آنها از این مسأله شکایت دارند که وقتی شوهرانمان از کار روزانه به خانه برمیگردند تلویزیون را روشن میکنند و بدون توجه به آنچه در طول روز اتفاق افتاده غرق تماشای آن میشوند و بعد هم شام خورده یا نخورده خوابشان میبرد!
ترس مبهم در مردان
ترس مبهمی در مردان وجود دارد از اینکه با بیان کردن یک جمله باید جمله بعدی را بگویند و باز جمله بعدی و باز بعدی. آنها در برابر همسران خود که معمولاً بدون هیچ قصدی مدام سئوال میکنند و علت کارها و اتفاقها را نیز سئوال میکنند یک حالت دفاعی به خود میگیرند و از همان ابتدا چیزی نمیگویند. مردها میترسند با بیان برخی موضوعات، مشکلاتشان بیشتر شود لذا سعی میکنند در محیط خانه زیاد صحبت نکنند. هرچند همین افراد در محیط کار به موجودی دیگر تبدیل میشوند که کسی حریف حرف زدنشان نخواهد شد.
نشان دادن عملی احساس
معمولا مردان احساساتشان را نسبت به همسران خود، از طریق کمک در انجام کارهای منزل، خریدن گل، دعوت از او برای صرف شام در بیرون و یا رفتن به سینما و پارک بیان میکنند.
آنها دوست ندارند زیاد درباره احساسات خود حرف بزنند و وقتی میخواهند علاقه وپایبندی خود را به خانه و خانواده نشان دهند درباره چگونگی گذراندن تعطیلات آینده با همسر خود صحبت میکنند. در حقیقت شیوههای ابراز علاقه و دوست داشتن در مردها با زنها متفاوت است.
على رغم عدم تمایل فرزند محترم ایشان با انتشار اجازه اجتهاد مطلق که در ده سال پیش تحریر شده ، لیکن با توجه به اصرار جمعى از بزرگان و کثیرى از مومنین ، بر انتشار آن و قرار دادن در سایت موافقت فرمودند .
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین والصلاة و السلام علی خیر خلقه واشرف بریته محمد و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین سیما خاتم اوصیائه صاحب العصر والزمان علیه السلام و اللعنة الدائمة الابدیة علی اعدائهم اجمعین الی یوم الدین
اما بعد : نور چشم و حاصل عمرم جناب مستطاب حجة الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمّد جواد فاضل لنکرانی دام عمره و عزّه که خداوند بیش از پیش او را موفق به خدمت اسلام و مسلمین، به خصوص روحانیین و فضلاء بدارد، از جمله کسانی است که تلاش فراوانی در تحصیل علوم حوزوی و معارف جعفری نموده و بیش از بیست سال از عمر خود را در تحصیل علم فقه و اصول صرف نموده و در خلال بیشتر سالها به تدریس در حوزه علمیه مشغول بوده تا اینکه بمرحلهی تدریس درس خارج رسیده و بحمدالله با کوشش مستمر به مرتبهی اجتهاد مطلق رسیده است لذا بر ایشان است که به نظرات خود عمل نماید و حرام است که از دیگران تقلید نماید؛
فله ان یحمد الله تبارک و تعالی علی ما اعطاه و یشکره علی ما انعمه و رعایة الاحتیاط الکامل فی جمیع الحالات فانه سبیل النجاة و السلام علیه و رحمة الله و برکاته .
22 شهر صیام 1418
مطابق با 1/11/76
محمد فاضل
سئوال 1ـ آیا اعتکاف در تمام ایام سال جایز است، یا اختصاص به ماه رجب المرجب و ماه مبارک رمضان دارد؟ اعتکاف در کدام یک از این دو ماه افضل است؟
جواب: اعتکاف اختصاص به ایام خاصّی ندارد. بلی در روزهایی که روزة آن حرام است مثل عید فطر و قربان نمیتوان معتکف شد. البته افضل ایّام دهة آخر رمضان است.
سئوال 2ـ با توجه به استقبال زیاد مشتاقین اعتکاف و عدم ظرفیت مساجد جامع برای انجام این امر، نظر حضرت عالی در مورد اعتکاف در سایر مساجد چیست؟
جواب: اگر در مسجد جامع جا نباشد در سایر مساجدی که سه وعده نماز جماعت با جمعیّت معتد به برگزار میشود مانعی ندارد.
سئوال 3ـ آیا اعتکاف در غیر مساجد جامع، مثل نماز خانة دانشگاهها، به امید مطلوبیت اشکال دارد؟ در صورت صحت، آیا احکام اعتکاف، از قبیل ترک محرمات جاری میشود؟
جواب: دلیلی بر مطلوبیت وجود ندارد و احکام اعتکاف مترتب نمیشود.
سئوال 4ـ اعتکاف در مساجد دانشگاههای سراسر کشور چه حکمی دارد؟
جواب: وجهی ندارد.
سئوال 5ـ اگر در شهری مسجد جامع متعدد باشد، تکلیف چیست؟
جواب: در هر یک از مساجد میتوان معتکف شد.
سئوال 6ـ آیا میتوان نذر کرد که در شهر خاصی معتکف شد؟
جواب: مانعی ندارد. ولی باید صحت روزهرا هم در ایام اعتکاف مدّ نظر داشته باشد.
سئوال 7ـ اعتکاف در حیاط مسجد چه حکمی دارد؟
جواب: اگر حیاط مسجد عنوان مسجد را نداشته باشد جایز نیست.
سئوال 8ـ آیا در اعتکاف وحدت مسجد شرط است؟ اگر دو مسجد به هم پیوسته و متصل باشد چطور؟
جواب: بلی. باید در یک مسجد معتکف شد و اعتکاف در دو مسجد صحیح نیست حتی اگر به هم متصل باشد مگر این که عرفاً یک مسجد محسوب شود.
سئوال 9ـ اعتکاف در مکانهایی که شک داریم جزء مسجد است (مثل بام، سرداب و مقداری که به مسجد افزوده شده)، چه حکمی دارد؟
جواب: باید محرز شود جایی مسجد است تا بتوان در آنجا معتکف شد. لذا در مکانهای مشکوک جایز نیست.
سئوال 10ـ اگر محل خاصی از مسجد را برای اعتکاف خود معین نماید، آیا لازم است خود را به آن مقید نماید؟
جواب: خیر
سئوال 11ـ آیا محوطة اطراف مسجد جمکران، که به عنوان حیاط از آن استفاده میشود، حکم مسجد را دارد؟
جواب: خیر
سئوال 12ـ آیا صرف غذا در سالن نهار خوری، که در محوطة مسجد است، برای معتکفین جایز است؟ با توجه به این که صرف غذا در مسجد با مشکلاتی همراه است.
جواب: جایز نیست مگر این که امکان غذا خوردن در مسجد نباشد.
سئوال 13ـ آیا اعتکاف در زیر زمین مسجد جمکران که از آن جهت نمازهای یومیه و نماز آقا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) استفاده میشود (البته به صورت مرتب نماز جماعت ندارد) جایز است؟
جواب: مانعی ندارد.
سئوال 14ـ اگر اعتکاف در زیر زمین مسجد جمکران جایز باشد، در صورتی که بین طبقة پایین و بالا در ورودی باشد آیا میتوان اعمال را در طبقة بالا و خواب و استراحت را در طبقه پایین انجام داد یا هر دو عمل باید در یک مکان باشد؟
جواب: مانعی ندارد. چون عرفاً یک مسجد محسوب میشود.
سئوال 15ـ اگر مردی به همسرش اجازة اعتکاف بدهد، ولی در روز سوم پشیمان شود تکلیف زن چیست؟ اگر کفاره واجب شود بر عهدة کیست؟
جواب: زن باید اعتکاف را ادامه دهد و پشیمانی زوج در روز سوّم اثری ندارد.
سئوال 16ـ حکم اعتکاف کودک نابالغ، خصوصاً بعد از ورود به روز سوم اعتکاف چیست؟
جواب: لازم است تمام کند امّا اگر تمام نکرد کفاره و قضا ندارد.
سئوال 17ـ آیا شرکت در مراسم و راهپیماییهایی مانند روز قدس، 22 بهمن و مانند آن، جزء مصادیق ضرورت عرفی یا شرعی محسوب میشود؟
جواب: خیر
سئوال 18ـ آیا در اعتکاف واجب و مستحب، قصد وجوب یا استحباب لازم است؟
جواب: خیر. قصد وجه در اعتکاف لازم نیست.
سئوال 19ـ زمان نیت اعتکاف چه وقت است؟ آیا میتوان اول شب نیت کرد؟
جواب: زمان نیّت قبل از طلوع فجر میباشد لکن اگر از شب هم نیّت کند مانعی ندارد مشروط بر آن که در ارتکاز او باقی باشد.
سئوال 20ـ اگر از روی اشتباه برای اعتکاف واجب، نیّت استحباب نماید (یا بالعکس) تکلیف چیست؟
جواب: مانعی ندارد و اعتکاف صحیح است.
سئوال 21ـ آیا میتوان اعتکاف را به نیابت از میّت یا حی انجام داد؟
جواب: مانعی ندارد.
سئوال 22ـ آیا در اعتکاف زن و فرزند، اجازة شوهر و ولی لازم است؟
جواب: در اعتکاف زن اجازة شوهر مطلقاً لازم است. ولی در اعتکاف فرزند اگر پدر و مادر اذیت میشوند باید از آنها اجازه گرفت.
سئوال 23ـ آیا اعتکاف بچة ممیز صحیح است؟
جواب: بلی. عبادات صبی ممیّز مشروع و صحیح است.
سئوال 24ـ اگر آجر و خاک مسجد یا لباس معتکف غصبی باشد، اعتکاف چه حکمی دارد؟
جواب: اشکالی برای اعتکاف ندارد.
سئوال 25ـ انجام غسل در مسجد برای معتکف چه حکمی دارد؟ آیا بین غسل جنابت وغسلهای مستحبی دیگر فرقی وجود دارد؟
جواب: اگر امکان داشته باشد و موجب وهن و هتک یا نجاست مسجد نشود مانعی ندارد. ولی غسل جنابت از حیث اینکه جنب نمیتواند در مسجد بماند اشکال دارد.
سئوال 26ـ آیا مسافر میتواند معتکف شود؟
جواب: اگر کثیر السفر باشد یا نذر صوم در سفر را داشته باشد مانعی ندارد. یعنی مسافری که بتواند سه روز روزه بگیرد میتواند معتکف شود و الاّ خیر.
سئوال 27ـ اعتکاف به واسطة نذر، عهد، قسم، شرط ضمن عقد و اجاره چه حکمی دارد؟
جواب: اعتکاف از وصف استحباب خود خارج نمیشود. هر چند از باب نذر و عهد و اجاره واجب است انجام شود.
سئوال 28 ـ آیا اعتکاف مستحبی را میتوان قطع کرد؟
جواب: مانعی ندارد مگر در روز سوم که واجب میشود.
سئوال 29ـ آیا بیشتر از سه روز میتوان اعتکاف کرد؟ به طوری که آن زیاده بخشی از یک روز یا قسمتی از یک شب باشد؟
جواب: مانعی ندارد. ولی اگر دو روز اضافه بر سه روز گرفت روز سوم آن یعنی روز ششم اعتکاف و یا روز نهم بنابر احتیاط واجب میشود.
سئوال 30ـ منظور از روز در اعتکاف چیست؟
جواب: مراد از طلوع فجر است تا غروب آفتاب.
سئوال 31ـ آیا در تحقق اعتکاف، سه روز ناپیوسته کافی است؟
جواب: خیر. باید سه روز پی در پی باشد.
سئوال 32ـ کسی که معتکف میشود، آیا میتواند روزههای این سه روز را به عنوان نذر یا استیجار یا کفاره حساب کند؟
جواب: به نظر مرحوم آقا باید روزههای معتکف مربوط به کسی باشد که اعتکاف مربوط به او باشد. لذا اگر اعتکاف برای خودش باشد روزه هم باید برای خودش باشد و فرقی نمیکند که قضا باشد یا مستحب یا نذری. ولی روزة استیجاری نمیتواند باشد. اما اگر اعتکاف برای دیگری است روزه هم باید برای او باشد نه برای خودش یا دیگران.
سئوال 33ـ آیا در مسافرت میشود روزة در سفر را نذر کرد؟
جواب: به نظر مرحوم آقا نذر روزه در سفر باید در حضر منعقد شود و بنابر احتیاط در حال سفر نمیتوان نذر روزه مستحبی در سفر کرد.
سئوال 34ـ شخصی نذر کرده در ایام البیض در مسجد مقدس جمکران معتکف شود و نذر کرده در فرض مسافرت هم روزه بگیرد، آیا نذرش منعقد شده است؟ آیا اعتکاف او صحیح است؟ (هر چند مسافر باشد)
جواب: بلی. اگر نذر را در وطن کرده باشد صحیح است و باید طبق آن عمل کند.
سئوال 35ـ اگر کسی نذر کند برای حصول حاجت دنیوی یا معنوی معتکف شود، نذر او چه حکمی دارد؟
جواب: مانعی ندارد و صحیح است.
سئوال 36ـ اگر کسی اعتکاف یک ماه نذر کند، آیا شب اول هم جزء همان ماه است؟
جواب: اگر نذر کرده که یک ماه کامل اعتکاف کند باید شب اول را هم در مسجد بماند.
سئوال 37ـ اگر اعتکاف یک ماه را نذر کند و ماه ناقص باشد، آیا تکلیف او ساقط میشود؟
جواب: بلی. کفایت میکند.
سئوال 38ـ اگر کسی اعتکاف را نذر کند و مشغول اعتکاف شود ولی در ایام اعتکاف مریض شود یا ضرورتی پیش آید (مثل فوت نزدیکان) میتواند اعتکاف را بر هم بزند؟ و اگر بر هم بزند کفاره دارد؟ در اعتکاف مستحبی چطور؟
جواب: اگر نذر کند و واقعاً معذور شود میتواند آن را رها کند و کفاره ندارد امّا موت اقارب همیشه عذر مجوز ترک نذر نمیشود و اگر نذر معیّن باشد قضا ندارد. امّا اگر نذر مطلق باشد باید بعداً معتکف شود و قطع اعتکاف مستحب مانعی ندارد.
سئوال 39ـ اگر اعتکاف چهار روز را نذر کند و پیوستگی آن چهار روز را شرط ننماید و روز چهارم را بر خلاف نذرش عمل کند و از اعتکاف خارج شود، وظیفهاش چیست؟
جواب: چون اعتکاف یک روزه نداریم باید سه روز دیگر معتکف شود.
سئوال 40ـ اگر زمان معینی را برای اعتکاف نذر کند ولی آن اعتکاف را به جهت فراموشی یا نافرمانی یا اضطرار ترک نماید، آیا قضا بر او واجب است؟
جواب: بلی واجب است قضا کند.
الف- فتاوی مراجع تقلید
حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(قدسسره)
با توجه به گرایشی که نسبت به اسلام و تشیع بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در اکثر نقاط جهان پیدا شده، و ایران اسلامی به عنوان امّ القرای جهان اسلام شناخته می شود، و اعمال و رفتار ملت ایران به عنوان الگو و بیانگر اسلام مطرح است، لازم است در رابطه با مسایل سوگواری و عزاداری سالار شهیدان حضرت ابی عبدالله الحسین (علیه السلام)به گونه ای عمل شود که موجب گرایش بیشتر و علاقمندی شدیدتر به آن حضرت و هدف مقدس وی گردد. پیداست در این شرایط، مسأله قمه زدن نه تنها چنین نقشی ندارد، بلکه به علّت عدم قابلیت پذیرش و نداشتن هیچگونه توجیه قابل فهم مخالفین، نتیجه سوء بر آن مترتب خواهد شد. لذا لازم است شیعیان علاقمند به مکتب امام حسین (علیه السلام) از آن خودداری کنند. و چنانچه در این مورد نذری وجود داشته باشد، نذر واجد شرایط صحّت و انعقاد نیست. (جامعالمسائل، ج، س 2173.1)
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی
مکتب سالار شهیدان حضرت ابی عبد الله علیه السلام، مکتب امر به معروف و نهی از منکر و چشمه جوشان ارزشهای اسلامی است و تاریخ خونبار عاشورا همیشه با آفریدن حماسه ها و موج ها و با به حرکت در آوردن احساسات و عواطف، الهام بخش کلیه نهضت ها و قیام هایی که علیه ظالمان و جباران روزگار صورت گرفته، بوده است... این خاطره به جوش آورنده خونهایی است که در دل علاقه مندان این مکتب موج می زند. مخصوصا در جهان کنونی که دشمنان اسلام از اسلام سیلی خورده و منافع نامشروع خود را از دست رفته می بینند، در فکر انتقام گرفتن از اسلام ناب محمدی هستند، لذا لازم است (شیعیان) با مراسم عزاداری کار زینبی بکنند یعنی با منطق اسلام توام و از هرگونه حرکتی که این دین مقدس را بی منطق قلمداد نماید، منزه باشد و عزاداران محترم و متعهد به جای اینکه قمه را فرق خود بکوبند در فکر آن باشند، قمه را بر سر دشمنان اسلام که اراضی آنان را اشغال و در فکر تضعیف آنان می باشند و منابع آنان را غارت و بالاخره هر روزی با ترفند جدیدی حیات اسلامی آنان را به مخاطره می اندازند، بکوبند. (استفتاءات، ج 2، س 597.)
ب- سایر علما
حضرت آیت الله محمد ابراهیم جناتی
از انجام این کارهای ناشایست، وهن آور، نسنجیده و خرافی که در مبانی فقهی و پایه های شناخت احکام شرعی ریشه ندارد و موجب لکه دار شدن چهره برجسته و درخشان دین و تشیع است، پرهیز شود.
فصل چهارم- علل صدور حکم حکومتی رهبر معظم انقلاب درباره قمهزنی
مطالب ارائه شده در این فصل، از بیانات رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنهای(ادام الله ظله) گزینش و ارائه شده است.
مقدمه
بنده خیلی متأسفم که بگویم در این سه، چهار سال اخیر، برخی کارها در ارتباط با مراسم عزاداری ماه محرّم دیده شده است که دستهایی به غلط، آن را در جامعهی ما ترویج کردهاند. کارهایی را باب میکنند و رواج میدهند که هر کس ناظرِ آن باشد، برایش سؤال به وجود میآید. به عنوان مثال، در قدیمالایام بین طبقهی عوامالنّاس معمول بود که در روزهای عزاداری، به بدن خودشان قفل میزدند! البته، پس از مدتی، بزرگان و علما آن را منع کردند و این رسمِ غلط برافتاد... قمه زدن نیز همینطور است. قمه زدن هم از کارهای خلاف است.(. بیاناتدر جمع روحانیون استان "کهگیلویه و بویراحمد" در آستانهی ماه محرم17/03/1373)55
ماهیت قمه زنی
الف- جعلی بودن
قمه زدن، سنّتی جعلی است. از اموری است که مربوط به دین نیست و بلاشک، خدا هم از انجام آن راضی نیست.(. همان)56
ب- بدعت بودن
من حقیقتاً هر چه فکر کردم، دیدم نمیتوانم این مطلب - قمه زدن - را که قطعاً یک خلاف و یک بدعت است، به اطّلاع مردم عزیزمان نرسانم. این کار را نکنند؛ بنده راضی نیستم.(. همان)57
ج- نماد وهن مذهب تشیع
اینجانب میبینم که چگونه اخلاص و محبّت مردم به سالار شهیدان حضرت اباعبداللَّهالحسین (علیهالسّلام) مورد جفا در قضاوتهای جهانی واقع میشود، چگونه درک روشنبینانهی آنان در اعتقاد به مقام والای اهل بیت (علیهمالسّلام)، به خاطر بعضی اعمال جاهلانه، حمل بر اموری میشود که از ساحت شیعه و ائمهی بزرگوارشان بسی دور است... میبینم که بعض اعمالی که هیچ ریشهی دینی هم ندارد، بهانه به دست دشمن مغرض میدهد که بدان وسیله هم اسلام و تشیّع را -العیاذباللَّه- به عنوان آئین خرافه معرفی کنند.(. پاسخ به نامهی امام جمعهی اردبیل حجةالاسلام والمسلمین آقای مروج 27/03/1373)58
د- خرافی بودن و مصداق عزاداری نبودن قمه زنی
کارِ غلطی است که عدّهای قمه به دست بگیرند و به سر خودشان بزنند و خون بریزند. این کار را میکنند که چه بشود؟! کجای این حرکت، عزاداری است؟! البته، دست بر سر زدن، به نوعی نشانهی عزاداری است. شما بارها دیدهاید، کسانی که مصیبتی برایشان پیش میآید، بر سر و سینهی خود میکوبند. این نشانهی عزاداری معمولی است. اما شما تا به حال کجا دیدهاید که فردی به خاطر رویکرد مصیبتِ عزیزترین عزیزانش، با شمشیر بر مغز خود بکوبد و از سرِ خود خون جاری کند؟! کجای این کار، عزاداری است؟!(. بیانات در جمع روحانیون استان "کهگیلویه و بویراحمد" در آستانهی ماه محرم17/03/1373)59
آثار وبازتابهای منفی قمه زنی
الف- مخدوش شدن چهره تشیع
نباید کاری کنیم که آحاد جامعهی اسلامی برتر، یعنی جامعهی محبِّ اهلبیت(علیهمالسّلام) که به نام مقدس ولی عصر(ارواحنافداه)، به نام حسینبنعلی(علیهالسّلام) و به نام امیرالمؤمنین(علیهالصّلاهوالسّلام) مفتخرند، در نظر مسلمانان و غیرمسلمانان عالم، به عنوان یک گروه آدمهای خرافی بیمنطق معرفی شوند.(. همان)60
ب- سوء استفاده دشمن از قمه زنی برای تبلیغ بر ضد تشیع
میبینم که چگونه عزاداری بر جگرگوشگان زهرای اطهر (علیهمالسّلام) مورد تبلیغ سوء دشمنان متعصّب و تبلیغاتچیهای شیطان استعمار قرار میگیرد، میبینم که بعض اعمالی که هیچ ریشهی دینی هم ندارد، بهانه به دست دشمن مغرض میدهد که بدان وسیله هم اسلام و تشیّع را العیاذباللَّه به عنوان آئین خرافه معرفی کنند و هم بغض و عداوت خود را نسبت به نظام مقدّس جمهوری اسلامی در تبلیغات خود آشکار سازند.(- پاسخ به نامهی امام جمعهی اردبیل حجةالاسلام والمسلمین آقای مروج 27/03/1373)61
من در دو، سه سال قبل از این، راجع به قمهزدن مطلبی را گفتم و مردم عزیز ما، آن مطلب را با همهی وجود پذیرفتند و عمل کردند. اخیراً مطلبی را کسی به من گفت که خیلی برایم جالب و عجیب بود. برای شما هم آن مطلب را نقل میکنم. کسی که با مسائل کشور شوروی سابق و این بخشی که شیعهنشین است - جمهوری آذربایجان - آشنا بود، میگفت: آن زمان که کمونیستها بر منطقهی آذربایجان شوروی سابق مسلّط شدند، همهی آثار اسلامی را از آنجا محو کردند. مثلاً مساجد را به انبار تبدیل کردند، سالنهای دینی و حسینیهها را به چیزهای دیگری تبدیل کردند و هیچ نشانهای از اسلام و دین و تشیّع باقی نگذاشتند. فقط یک چیز را اجازه دادند و آن، قمه زدن بود! دستورالعمل رؤسای کمونیستی به زیردستان خودشان این بود که مسلمانان حق ندارند نماز بخوانند، نماز جماعت برگزار کنند، قرآن بخوانند، عزاداری کنند، هیچ کار دینی نباید بکنند؛ اما اجازه دارند قمه بزنند! چرا؟ چون قمه زدن، برای آنها یک وسیلهی تبلیغ بر ضدّ دین و بر ضدّ تشیع بود. بنابراین، گاهی دشمن از بعضی چیزها، این گونه علیه دین استفاده میکند. هر جا خرافات به میان آید، دین خالص بدنام خواهد شد(- بیانات در اجتماع بزرگ مردم در صحن امام خمینی(ره) مشهد مقدس رضوی01/01/1376)62.
ج- ضایع شدن فداکاری گذشتگان برای حفظ آبروی تشیع
شیعهی محبّ و مخلصی که در روز عاشورا با قمه سر و روی خود و حتی کودکان خردسال خود را خونین میکند، آیا راضی است که با این عمل خود در روزگاری که هزاران چشم عیبجو و هزاران زبان بدگو، در پی بد معرّفی کردن اسلام و تشیع است، عمل او را مستمسک دشمنی خود قرار بدهد؟ آیا راضی است که با تظاهر به این عمل، خون دهها هزار جوان بسیجی صفت عاشق را که برای آبرو دادن به اسلام و تشیّع و نظام جمهوری اسلامی بر زمین ریخته شده است، ضایع سازد؟(. پاسخ رهبر معظم انقلاب به نامهی امام جمعهی اردبیل حجةالاسلام والمسلمین آقای مروج 27/03/1373)63
3. ضرورت مقابله با قمه زنی
میدانم عدّهای خواهند گفت: "حق این بود که فلانی اسم قمه را نمیآورد." خواهند گفت: "شما به قمه زدن چه کار داشتید؟ عدّهای میزنند؛ بگذارید بزنند!" نه؛ نمیشود در مقابل این کارِ غلط سکوت کرد. اگر به گونهای که طی چهار، پنج سال اخیرِ بعد از جنگ، قمه زدن را ترویج کردند و هنوز هم میکنند، در زمان حیات مبارک امام (رضواناللَّهعلیه) ترویج میکردند، قطعاً ایشان در مقابل این قضیه میایستادند.(- بیانات در جمع روحانیون استان "کهگیلویه و بویراحمد" در آستانهی ماه محرم17/03/1373)64
الف- توجه به عوامل ترویج قمه زنی
این کار، قطعاً خلاف است. امام حسین(علیهالسّلام)، به این معنا راضی نیست. من نمیدانم کدام سلیقههایی و از کجا این بدعتهای عجیب و خلاف را وارد جوامع اسلامی و جامعهی انقلابی ما میکنند؟!(- همان)65
ب- علت عدم موضعگیری علمای سلف
علمای سلف دستشان بسته بود و نمیتوانستند بگویند "این کار، غلط و خلاف است." امروز روز حاکمیت اسلام و روز جلوهی اسلام است.(- همان)66
ج- تبیین اولویت ضررهای اجتماعی قمهزنی نسبت به ضررهای فردی آن
آنچه از قول مراجع سلف (رحمتاللَّهعلیهم) نقل شده است، بیش از این نیست که اگر این کار ضرر معتنیبه ندارد جایز است؟ آیا سبک کردن شیعه در افکار جهانیان ضرر معتنیبه نیست؟ آیا مخدوش کردن محبّت و عشق شیعیان به خاندان مظلوم پیامبر (صلّیاللَّهعلیهواله) و بخصوص شیفتگی بیحد و حصر آنان به سالار شهیدان (علیهالسّلام) را بد جلوه دادن، ضرر نیست؟ کدام ضرر از این بالاتر است؟(- پاسخ به نامهی امام جمعهی اردبیل حجةالاسلام والمسلمین آقای مروج 27/03/1373)67