قبل از آنکه این مطلب را بخوانید بهتر است کمی درباره خودتان و چگونگی ابراز احساسات، علاقه و دوست داشتن دیگران به خصوص همسر یا خانواده خود فکرکنید.

شاید این نظر در برخی مواقع درست نباشد که خانم‏ها شنوندگان خوبی هستند، خیلی راحت‏تر سر صحبت را باز و به راحتی با دیگران ارتباط بر قرار و در بیان یک مطلب احساسات واقعی‏شان را ابراز می‏کنند.

زن‏ها از اینکه همسران‏شان با آنها زیاد صحبت نمی‏کنند، احساسات‏شان را با آنها در میان نمی گذارند، در باره امیدها وآرزوهای‏شان، ترس‏ها یا علایق‏شان زیاد حرف نمی‏زنند، احساس ناراحتی می‏کنند. آنها از این مسأله شکایت دارند که وقتی شوهران‏مان از کار روزانه به خانه برمی‏گردند تلویزیون را روشن می‏کنند و بدون توجه به آنچه در طول روز اتفاق افتاده غرق تماشای آن می‏شوند و بعد هم شام خورده یا نخورده خواب‏شان می‏برد!

ترس مبهم در مردان

ترس مبهمی در مردان وجود دارد از اینکه با بیان کردن یک جمله باید جمله بعدی را بگویند و باز جمله بعدی و باز بعدی. آنها در برابر همسران خود که معمولاً بدون هیچ قصدی مدام سئوال می‏کنند و علت‏ کارها و اتفاق‏ها را نیز سئوال می‏کنند یک حالت دفاعی به خود می‏گیرند و از همان ابتدا چیزی نمی‏گویند. مردها می‏ترسند با بیان برخی موضوعات، مشکلات‏شان بیشتر شود لذا سعی می‏کنند در محیط خانه زیاد صحبت نکنند. هرچند همین افراد در محیط کار به موجودی دیگر تبدیل می‏شوند که کسی حریف حرف زدن‏شان نخواهد شد.

نشان دادن عملی احساس

معمولا مردان احساسات‏شان را نسبت به همسران خود، از طریق کمک در انجام کارهای منزل، خریدن گل، دعوت از او برای صرف شام در بیرون و یا رفتن به سینما و پارک بیان می‏کنند.

 نوشته شده توسط یک گمنام در دوشنبه 87/6/4 و ساعت 11:32 صبح | نظرات دیگران()