خاطرات
|
تقصیر کفش ها نیست، جاده را نیز متهم نکنید؛ پای رفتن باید. پابرهنگانی بوده اند که جاده های لجوج بر گامشان بوسه زده است هر وقت تو زندگی به یه در بزرگ که یه قفل بزرگ روش بود رسیدی ، نترس و ناامید نشو چون اگه قرار بود در باز نشه جاش یه دیوار می گذاشتن |
نوشته شده توسط یک گمنام در یکشنبه 87/5/6 و ساعت 11:51 عصر | نظرات دیگران()
.jpg)
.gif)
.jpg)
